Bugün, 1.sınıfta okuyan oğlum Said'le okula giderken, kağıt
mendil satan, yaşlı bir kadıncağızla karşılaştık.
Said, cebindeki tek 1 lirasını, bu kadına verdi. Yaşlı kadıncağız da oğluma dua ederek, bir kağıt mendil uzattı.
Said'e sordum:
"Neden bütün paranı bu kadına verdin?"
"Çünkü fakirlerin zengin olmasına çok seviniyorum."
"Ama şimdi sen fakir oldun. Bütün paranı ona verdin."
"Ben şimdi fakir olabilirim, yanımda para kalmadı. Ancak kumbaramda param var. Kumbaram açıldığında çok zengin olacağım."
Okula doğru yürürken, bir çocuğun gönlünün o büyük zenginliğine ulaşabilmenin imkansız hayalini kurup durdum.
POLAT ONAT
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder