Ben de her insanın yapması gerektiği gibi, eski öğretmenlerimi zaman zaman hatırlıyorum. Onları minnetle anıyorum. Sevgi ve saygıyla yâd ediyorum.
Günler, aylar, yıllar öyle hızlı geçiyor ki... Bazen sınıfta ders anlatırken, kendimi öğretmen masasında oturan bir insan olarak görmeyip, öğrenci sıralarında oturan bir çocuk olarak tahayyül ediyorum. Ve şaşırıp kalıyorum zamanın bu akışkan hızına.
***
SERPİL ÖNAL
İlkokula 1986 yılında Bursa Sakarya İlkokulu'nda başlamıştım. Serpil Önal öğretmenim, bana okuma yazmayı öğreten öğretmenim olması nedeniyle hafızama silinmez harflerle kazınmıştır. Güler yüzlü ve sevecen bir insan olarak hatırlarım onu.
Şevki adında bir arkadaşımla teneffüste kavga ettik diye benim kulağımı çekmişti, o günden bu yana sağ kulağım biraz uzun kalmıştır hep :-)
Okuldan ayrılıp veda ederken, annemle birlikte alıp ona hediye ettiğimiz gümüş renkli cep aynasını, onca geçen seneye rağmen, halen sakladığını bana söylemesinden büyük mutluluk duymuştum. Dile kolay, yirmi beş yıl olmuş o günden bu yana.
***
AYDEMİR BİLGİÇ
Aydemir Bilgiç öğretmenim beni Isparta Şarkikaraağaç Atatürk İlkokulu'ndayken dördüncü ve beşinci sınıfta okutmuştu. Öğrencileriyle yakından ilgilenen, soyadı gibi bilgili bir öğretmenimdi.
Okul bahçesinde, beden dersinde bize futbol maçı yaptırırken, onun da katılması ve benim gol atmam için sık sık pas vermesi hafızama kazınmış.
Bana her zaman kendimi önemli ve özel hissettiren Aydemir öğretmeni de hasretle hatırlıyorum. Ve bir bayram sabahı sınıf arkadaşlarımla okul bahçesinde buluşup, öğretmenimizin bayramını kutlamak için onu evinde ziyaret ettiğimiz fotoğrafı aşağıda paylaşıyorum.
İlkokul 5. sınıftayken 1991 yılında Aydemir Bilgiç öğretmenimizi sınıf arkadaşlarımızla, bayramda evinde ziyaret ederken çekilmiş bir fotoğraf.
